مرجع: Edutopia
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۴
مدت مطالعه: ۵ دقیقه
ریچارد کاروین، بهار را دوست دارد، نه فقط به خاطر هوای مطبوع و دلچسب بهاری، برای اینکه آخرین روزهای مدرسه به او و باقی معلمها فرصت میدهد تا به آنچه در یک سال گذشته در کلاس درس از سر گذراندهاند نگاهی بیاندازند، نقاط تاریک را بشناسند، موفقیتها را ببینند، و راههایی برای بهبود روشهای خود بیابند.
او در مقالهای در وبسایت ادوتوپیا به معلمها توصیه میکند که سختگیرانه و بیهیچ اغماضی عملکرد خود را در بوتهی نقد بگذارند، و به آنهایی که میخواهند شجاعانه خود را نقد کنند و در سال تحصیلی آتی معلمان بهتری باشند، شش پیشنهاد میدهد:
۱- برای تغییر آماده باشید. آقای کاروین میگوید کسانی که عادتهای ناخوشایندشان را با موفقیت تغییر میدهند، آنهایی هستند که همیشه در ذهنشان برای تغییر آمادهاند و مقاومتی برای حفظ روشهای همیشگیشان ندارند.
۲- یک فهرست کلان تهیه کنید. این قدم مهمترین بخش کار است چون همهی چهارپیشنهاد بعدی به این فهرست نیاز دارند. فهرست کلان شما باید چهار دسته داشته باشد:
- کارهای اصلی که میخواهید انجام دهید
- موارد جزئی که میخواهید تغییر دهید
- کارهای اصلی که میخواهید دیگر انجامشان ندهید
- کارهای جزئی که میخواهید دیگر انجامشان ندهید
بعد که فهرست را آماده کردید، مواردی را که برای هر دسته نوشتهاید اولویتبندی کنید و آنهایی را که مهمتر از بقیه هستند، گلچین کنید.
۳- نظر بچهها را جویا شوید. از بچهها بپرسید: اگر در سالی که گذشت شما معلم این کلاس بودید کدامیک از کارهای مرا تکرار میکردید و کدام را انجام نمیدادید؟ البته به بچهها بگویید مواردی مثل «اجازه میدادم بچهها کل سال را به مدرسه نیایند» قبول نیست، بخواهید که بیرودربایستی، با جدیت و صادقانه نظر بدهند. نظرهای بچهها را به فهرست کلانتان اضافه کنید.
۴- فهرستهای پنجتایی. کارتهای کوچک به دانشآموزان بدهید و از آنها بخواهید یک سمت کارت پنج موردی را بنویسیند که در طول سال به آنها کمک کرد بهتر یاد بگیرند. سمت دیگر کارت هم برای نوشتن پنج موردی است که مانع یادگیریشان در کلاس بود. خودتان هم یک کارت بردارید و هر سمت آن پنج موردی را بنویسید که حدس میزنید دانشآموزان بیشتر به آنها اشاره میکنند. وقتی کارتها را جمع کردید، جوابهای بچهها را با پیشبینی خودتان مقایسه کنید، ببینید پیشبینیتان چهقدر به واقعیت نزدیک است و بعد مواردی را که به ارتقای کار شما در سال آینده کمک میکند به فهرست کلان اضافه کنید.
۵- نقش خود را تماشا کنید. بهترین شکلِ بازخورد گرفتن از بچهها برای آقای کاروین این است که از بچهها بخواهد نقش او را بازی کنند، در واقع ادایِ او را در بیاورند. البته خودش هم میگوید که این روش ترسناکترین شکل بازخورد گرفتن از بچهها است. با این حال پیشنهاد میدهد که در آخرین روزهای کلاس بچهها را گروهبندی کنید و از هر گروه بخواهید که ظرف ۲۰ دقیقه برای یک نمایش که معلم کلاس –یعنی خود شما– را در حال درس دادن نشان میدهد، برنامهریزی کنند و بعد آن را اجرا کنند. او مینویسد: یک جلسهی خندهدار و سرگرمکننده در پیش خواهید داشت و البته واقعیتهای زیادی برایتان فاش میشود؛ مثل این است که دارید فیلمی از خودتان را تماشا میکنید. شگفتزده خواهید شد: «آیا من واقعاً این کارها را میکنم؟» مواردی را از نقش بازی کردن بچهها به فهرست کلان خود اضافه کنید.
۶- فهرست کلان را نهایی کنید. هر کدام از این فعالیتها را که انجام داده باشید، فهرستی شلوغ خواهید داشت، پُر از مواردی برای تغییر. حالا زمان اولویتبندی است. آقای کاروین پیشنهاد میدهد دو تا از موارد اصلی و سه تا پنج مورد از موارد جزئی را برای تغییر انتخاب کنید؛ دو تا از موارد اصلی که میخواهید سال آینده انجام دهید، دو تغییر اصلی که میخواهید سال آینده در روش تدریس خود اعمال کنید و چند کار جزئی اما مهم که نیاز به بهبود یا تغییر دارند. این فهرست، شانس شما برای تغییر را بالا میبرد؛ با این حال به یاد داشته باشید که تغییر دادن چیزهایی که به آنها عادت داریم خیلی سخت خواهد بود.