اگر مدام باید حرف‌تان را تکرار کنید، اگر می‌بینید هر روز دارید حرف‌های تکراری به فرزندتان می‌زنید، این شمایید که باید در نحوه گفت‌وگو و ارتباط‌‌‌تان بازنگری کنید.
غر زدن هیچ‌وقت کارساز و راهگشا نیست؛ کودکان و به‌ویژه نوجوانان درست مثل بزرگ‌سالان درباره گوش دادن به آن‌چه می‌شنوند تصمیم می‌گیرند و غرها و نق زدن‌های بزرگ‌ترها درست همان چیزی است که گوش‌هایشان را به رویش می‌بندند.
به جای تکرار مکررات و تذکر مستمر چیزهایی که فکر می‌کنید امور واجب، درست یا بدیهی هستند، و به جای تکرار سؤال‌های بی‌جواب، باب گفت‌وگو را باز کنید. وقتی عصبانیت‌تان فروکش کرد، بپرسید در مرتب کردن اتاق چه چیز آزار دهنده‌ای وجود دارد که مانع انجام آن می‌شود. تلاش کنید به ذهن فرزندتان نقب بزنید و ببینید نسبت به آن‌چه شما از او می‌خواهید چه احساسی دارد یا درباره‌ی آن چه‌طور فکر می‌کند. این گفت‌وگو می‌تواند منشاء یافتن راه حل‌هایی باشد که هر دوی شما برنده‌ی آن خواهید بود.