روز شانزدهم
روکش پلاستیکی غذا که با نام سلفون می‌شناسیم، همین پلاستیک‌های نازک و چسبنده که فکر می‌کنیم بدون اون‌ها آشپزخونه یه چیزی کم داره، فقط ۷۰ ساله به آشپزخونه‌ها وارد شده. در جنگ جهانی دوم از سلفون‌های شفاف که قابلیت چسبیدن داشتن برای بسته‌بندی محموله‌های نظامی استفاده می‌شد. بعد از جنگ کارخونه‌های سازنده به این فکر افتادن که بازار دیگری برای سلفون پیدا کنند و کجا بهتر از آشپزخونه و چی متقاعدکننده‌تر از این پیام که سلفون ضامن سلامتیه و مانع رشد باکتری‌ها در خوراکی‌ها و این‌طوری بود که در کمتر از یک دهه این محصول ارزان به امر واجب و عضو جدانشدنی آشپزخونه تبدیل شد. دیگه خطرها و ضرر‌های پلاستیک برای محیط زیست رو تکرار نمی‌کنیم و می‌ریم سراغ راه‌های عملی.
چه می‌شه کرد؟
خیلی ساده‌س، روی ظرف‌ها رو با بشقاب بپوشونید. مثلا وقتی در دستور آشپزی می‌بینید باید سطح خمیر رو با روکش پلاستیکی بپوشونید و اجازه بدین استراحت کنه، می‌تونید با یک بشقاب بزرگتر از محیط کاسه دقیقا همین کار رو انجام بدین.
پارچه‌های آغشته به موم یا روغن محصول نسبتا جدیدیه که به عنوان یک جایگزین پایدار برای روکش‌های پلاستیک معرفی می‌شه. با جست‌وجوی «روکش مومی» هم می‌تونید گزینه‌های آماده برای خرید رو پیدا کنید، هم روش‌هایی برای درست کردن در خونه. پیش از استفاده باید این پارچه‌های کتانی آغشته به موم یا روغن‌های طبیعی رو با دست‌تون گرم کنید تا نرم بشه. بعد به راحتی به شکل همون ظرفی در میاد که قصد دارید روی اون رو بپوشونید.
متن اینفوگرافی برای افراد دارای معلولیت بینایی:
از سلفون و بسته‌بندی‌های نایلونی فرار کن!